Rodzi mi się w głowie nic nowego, bo wszystko się już wydarzało, ale i wszystko bywa nie nasze. A nasze jest zawsze, co nasze. I kusi mnie już długo i kusi mnie kolor, barwa nocna i domaga się coraz mocniej czerń i biel! Nocne życie okiem, moim przesiąkniętym okiem, które od zawsze widzi to miasto. Ile można wstanie zrobić przez swoje życie wartościowych zdjęć, w swoim mieście? Jest to coraz trudniejsze, ale każde nowe odkrycia, natchniony kadr w zadeptanym przez siebie miasteczku daje to COŚ! Średni format i lampa błyskowa, noc i jej życie (kobieta jest nocą )w tym pozornie śpiącym mieście. Bo każdy kadr w tym projekcie będzie dowodem także mojego życia, bycia tu. Nie ma nazwy, jeszcze nie ma aparatu, jeszcze nie wiem czy barwa, czy czerń i biel? Wiem, że chce to robić i trwać będzie...