Jestem fotograf Nowak

Jeszcze mnie nie znacie ale gdy tak zamykam powieki nim świat skradnę 

Wtedy sercem patrzę w wasze co jak gwiazdy żywe 

Bliżej mi do zwierząt i drzew chociaż ludzkie zwierzę 

Zapach filmu jak las po burzy mąci mi w rzekach krew 

I w najgłębszą wodę dłoń 

Choć pływać nie umiem - tonę by Was ocalić 

By Was wyciągnąć z ciemności przy świetle czerwonego księżyca

Otwieram powieki do życia 

Bezszelestnie się przypatruję i językiem światła opisuję Wasze dusze 

Zbieram literki które wypływają  z oczu 

Naciskam – oddech wraca gdy puszczam  

Kolejne twarze dotykają wieczności 

Odchodzę niezauważony do gasnącego światła w drzewach 

Ze mną zwierzęta przezroczyste 

 - Facet z aparatem / 08.08.2021  

Wataszka, 2021